BULUSMA :

hangi daga baksam,
hangi kusa dokunsam sen oluyorsun...


nedir bu kadar beni kendine ceken sevdan,
özlemim seninle bulusmami yaklastikca artiran.
bir soluk daha verdim hayata,
biraz daha yakinim simdi sana...

sen sus...
istesen de konusamazsin zaten;
hangi dag,
hangi nehir
hangi dere,
hangi agac simdiye kadar konusabilmis ki...
sen sus...
konusma
ben seni yine de anlarim.

kimlere kucak actigini anlarim,
kimleri bagrina bastigini kimbilir simdiye kadar.
kac günes batirdin kimbilir tepelerinde,
kac güne ellerini acan insanlari,
kac cocuk emzirdin,
kac kizi kacirdin gelinlik caginda...

kac savas gördü bedenin ama;
namerde boyun egmedin hic...
kiliclarla desilse de karnin,
alev toplari ile vurulduysa da yüregin,
alninda cocuklugundan kapanmayan izlerin.

sen sus...
özüne dönüyor hersey nasilsa.
bir gün dönecegim sana mutlaka!
sakin unutma
ve birakma.

simdi ölü topragi üzerine atilmis mecram,
sen sus;
ben seni yine de anlarim...


Metin Kahraman

Almanya...Temmuz 2006